Αριθμός Απόφασης Ν23/2020

Α.Κ.Δ. ΑΝ 9/2020

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΥΡΟΥ

Τμήμα 2ο – Μονομελές

(Προσωρινή Δικαστική Προστασία)

Συνήλθε στο κατάστημα του Δικαστηρίου στις 6 Απριλίου 2020, με δικαστή τη Βασιλική Σκόνδρα, Πρωτοδίκη Δ. Δ. και γραμματέα την Ποθητή Δεναξά, δικαστική υπάλληλο, για να αποφασίσει σχετικά

με την αίτηση, με αριθμό και ημερομηνία κατάθεσης 9/4.3.2020, του [▪] [▪] του [▪], κατοίκου Σχοινούσας (Νάξου),

κατά του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (Ε.Φ.Κ.Α.) που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διοικητή του.

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα σκέφθηκε κατά τον νόμο

Η κρίση του είναι η εξής:

1.Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (σχ. το 327690700950 0504 0008 ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων σε συνδυασμό με την από 4.3.2020 απόδειξη ηλεκτρονικής πληρωμής του) ζητείται: α) η αναστολή εκτέλεσης των: 1) 1325/30.7.2019 και 1408/30.7.2019 Πράξεων Επιβολής Προστίμου (Π.Ε.Π.) του οργάνου της Τοπικής Υπηρεσίας του Περιφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου Ασφάλισης (Π.Ε.Κ.Α.) Αττικής, οι οποίες εκδόθηκαν κατ’ επίκληση των διατάξεων των άρθρων 5 έως 8 του ν. 4554/2018 (Α΄ 130), σε συνδυασμό με την 43614/996/9.8.2018 Υπουργική Απόφαση της Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Β΄ 3521), ποσού 10.500,00 ευρώ λόγω μη καταχώρησης εργαζομένου σε ισχύοντα πίνακα προσωπικού και 794,30 ευρώ λόγω μη (τεκμαιρόμενης) τρίμηνης ασφάλισης του ανωτέρω εργαζομένου, αντίστοιχα, και 2) του 45336/28.7.2019 (αντί του εκ παραδρομής αναγραφομένου στο δικόγραφο 4533/28.7.2019) δελτίου ελέγχου του ελεγκτικού οργάνου της ανωτέρω υπηρεσίας σχετικά με τις προαναφερθείσες παραβάσεις, και β) να υποχρεωθεί η αρμόδια φορολογική αρχή να χορηγήσει βεβαίωση φορολογικής ενημερότητας. Κατά των ανωτέρω πράξεων ασκήθηκε η ΠΡ14969/14.11.2019 προσφυγή, η οποία εκκρεμεί, καθώς και οι ΠΡ81/4.3.2020 πρόσθετοι λόγοι.

2.Επειδή, στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Φ.Ε.Κ. A` 97), ορίζεται στο άρθρο 200 αυτού, όπως τροποποιήθηκε από τη διάταξη του άρθρου 17 του ν. 3659/2008 (Φ.Ε.Κ. Α` 77), ότι: «Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία ή η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί, με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής» και στο άρθρο 202 αυτού, όπως ισχύει, ότι: «1. Η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή μόνο εφόσον ο αιτών επικαλεσθεί και αποδείξει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα του προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη ή αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. 2………. 3.Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση απορρίπτεται: α) εάν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης είναι ανεπανόρθωτη, β) αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημόσιου συμφέροντος, κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος. γ. …». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, ανεπανόρθωτη υλική βλάβη, η οποία μπορεί να αποτελέσει λόγο αναστολής, δεν συνιστά, κατ’ αρχήν, η απλή οικονομική ζημία του αιτούντος, ως κατ’ αρχήν επανορθώσιμη (βλ. ΣτΕ Ε.Α.15/2015, 861/2005, 342/2005), αλλά μόνο η χρηματική εκείνη ζημία, της οποίας η αποκατάσταση, εν όψει του μεγέθους της, σε συνδυασμό με τη γενική οικονομική κατάσταση του αιτούντος και τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες τελεί, είναι για τον αιτούντα δυσχερής σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αδυνατεί πράγματι να την επιτύχει (βλ. ΣτΕ Ε.Α. 367/2013, 496/2011). Στην τελευταία, όμως περίπτωση, για να γίνει δεκτή η αίτηση αναστολής, πρέπει ο αιτών να αποδεικνύει αφενός την οικονομική του κατάσταση, την περιουσιακή του επιφάνεια και, γενικά, τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες τελεί, αφετέρου τις περαιτέρω βλαπτικές συνέπειες που θα επιφέρει η τυχόν εκτέλεση της προς αναστολή πράξης (βλ. ΣτΕ Ε.Α. 367/2013, 159/2010). Εξάλλου, περίπτωση πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει, ιδίως, όταν αυτό βασίζεται σε πάγια νομολογία ή νομολογία της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, πάντως όχι όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμησή του (πρβλ. ΣτΕ Ε.Α. 91/2017, 54/2017, 329/2016, 15/2015, 496/2011).

3.Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας, μεταξύ των οποίων και το 45336/28.7.2019 δελτίο ελέγχου του ελεγκτικού οργάνου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Π.Ε.Κ.Α. Αττικής, προκύπτουν τα εξής: Στο υποκατάστημα της επιχείρησης του αιτούντος (εστιατόριο – ενοικιαζόμενα δωμάτια) στη Σχοινούσα Νάξου, διενεργήθηκε επιτόπιος έλεγχος στις 28.7.2019 και ώρα 14:50΄ όπου διαπιστώθηκε ότι για την φερόμενη εργαζόμενη [▪] [▪] του [▪], με ειδικότητα, κατά τα αναγραφόμενα στο ανωτέρω δελτίο ελέγχου, λάτζα, δεν επεδείχθησαν οι πίνακες Ε3 και Ε4. Κατόπιν αυτού, εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες 1325/30.7.2019 και 1408/30.7.2019 Π.Ε.Π., κατά των οποίων ως ήδη αναφέρθηκε ασκήθηκε προσφυγή η οποία εκκρεμεί και οι σχετικοί πρόσθετοι λόγοι, καθώς και η κρινόμενη αίτηση αναστολής.

4.Επειδή, ο αιτών με την κρινόμενη αναστολή, προβάλλει ότι οι λόγοι της προσφυγής, όπως αυτή συμπληρώνεται με τους προσθέτους λόγους, παρίστανται προδήλως βάσιμοι. Ειδικότερα, προβάλλει, κατ’ αρχάς, ότι κατά τον χρόνο του ενδίκου ελέγχου δεν υφίστατο εργασιακή σχέση με την φερόμενη εργαζόμενη, καθόσον η τελευταία, η οποία είχε αφιχθεί στη Σχοινούσα προκειμένου να εργαστεί στην επιχείρηση του αιτούντος, λόγω ύπαρξης κωλυμάτων σχετικά με την απόδοση του Α.Μ.Κ.Α. της (μόλις της είχε χορηγηθεί άσυλο), φιλοξενούνταν στην ένδικη επιχείρηση εωσότου διευθετηθεί το θέμα αυτό. Τα δε ελεγκτικά όργανα, όπως διατείνεται ο αιτών, άσκησαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους, δεδομένου ότι δεν αιτιολογούν πώς κατέληξαν στη διαπίστωση ότι η προαναφερθείσα [▪] [▪] εργάζονταν, κατά τον χρόνο ελέγχου στην ένδικη επιχείρηση. Εξάλλου, κατά τους ισχυρισμούς του, οι προσβαλλόμενες εκδόθηκαν κατά παράβαση των αρχών της νομιμότητας, της αναλογικότητας, της δίκαιης δίκης και της επιείκειας, προσκρούουν στο δικαίωμα ιδιοκτησίας, ενώ δεν τηρήθηκε το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης. Περαιτέρω, υποστηρίζει ότι δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλουν την εκτέλεση των προσβαλλομένων πράξεων και προβάλλει ότι θα υποστεί ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη από την άμεση εκτέλεση αυτών, καθόσον πρόκειται για ατομική και εποχική επιχείρηση, το δε καθαρό της κέρδος το έτος 2019 ανήρχετο στο ποσό των 1.992,38 ευρώ, οι φορολογικές υποχρεώσεις του ανέρχονται ετησίως στο συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ (ΕΝΦΙΑ: 1.600,00 ευρώ, Φόρος εισοδήματος: 1.400,00 ευρώ), οι ασφαλιστικές του υποχρεώσεις για το προσωπικό της ένδικης επιχείρησης ανέρχονται ετησίως στο ποσό των 4.000,00 ευρώ, ενώ καταβάλλει κατ’ έτος το ποσό των 600 ευρώ, λόγω εκκρεμούς δανείου ύψους 14.000,00 ευρώ. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, μεταξύ άλλων, προσκομίζει: α) φορολογικές δηλώσεις, πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου και καταστάσεις οικονομικών στοιχείων από επιχειρηματική δραστηριότητα (Ε3) φορολογικών ετών 2016, 2017 και 2018 από όπου προκύπτει ότι τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης ανέρχονταν στο ποσό των 21.387,98 ευρώ, 19.924,33 ευρώ και 22.915,13 ευρώ, αντίστοιχα και το σύνολο των καθαρών αποτελεσμάτων ανέρχονταν στο ποσό των -7.440,64 ευρώ, -8.665,28 ευρώ και 1.992,38 ευρώ, αντίστοιχα, β) πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου (ΕΝΦΙΑ) φορολογικού έτους 2019. Αντιθέτως, ο καθ’ ου με τις 1113/12.3.2020 έγγραφες απόψεις του ζητεί την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης, ισχυριζόμενος ότι ο αιτών δεν θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, καθόσον δύναται να ρυθμίσει με δόσεις τις ένδικες οφειλές του.

5.Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προβαλλόμενοι με την προσφυγή λόγοι χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης και δεν παρίστανται, πάντως, ενόψει των τιθέμενων νομικών και ουσιαστικών ζητημάτων, κατά την κρίση του, ως προδήλως βάσιμοι, καθώς δεν στηρίζονται σε πάγια νομολογία ή νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ούτε άλλωστε, αρκεί η πιθανολόγηση απλώς της ευδοκίμησής τους, κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος χορήγησης αναστολής με βάση το προδήλως βάσιμο της σχετικής προσφυγής. Άλλωστε οι συγκεκριμένοι λόγοι δεν παρίστανται προδήλως απαράδεκτοι ή αβάσιμοι. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κύκλος εργασιών του αιτούντος, εμφανίζεται χαμηλός, κατά την εκτίμηση του Δικαστηρίου, πιθανολογείται ότι ο αιτών από την άμεση καταβολή των καταλογισθέντων σε βάρος του ποσών με τις προσβαλλόμενες πράξεις θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, καθώς θα θέσει σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία και τη βιωσιμότητα της επιχείρησής του (πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 79, 28-29/2016 Ολομ., 211/2013), απορριπτομένων ως αβασίμων όσων ισχυρίζεται ο καθ’ ου. Για τον λόγο αυτό και κατόπιν συνεκτίμησης και των εξυπηρετούμενων με την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων σκοπών δημοσίου συμφέροντος, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση των 1325/30.7.2019 και 1408/30.7.2019 Πράξεων Επιβολής Προστίμου του οργάνου της Τοπικής Υπηρεσίας του Περιφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου Ασφάλισης (Π.Ε.Κ.Α.) ΑΤΤΙΚΗΣ του καθ’ ου, μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της εκκρεμούς προσφυγής. Περαιτέρω, πρέπει να αποδοθεί στον αιτούντα το καταβληθέν παράβολο (άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ.) ενώ, εκτιμωμένων των περιστάσεων, δεν καταλογίζονται τα δικαστικά έξοδα του αιτούντος σε βάρος του καθ’ ου (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε΄ του Κ.Δ.Δ.).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται εν μέρει την αίτηση.

Διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης των 1325/30.7.2019 και 1408/30.7.2019 Πράξεων Επιβολής Προστίμου του οργάνου της Τοπικής Υπηρεσίας του Περιφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου Ασφάλισης (Π.Ε.Κ.Α.) ΑΤΤΙΚΗΣ του Ε.Φ.Κ.Α. έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας προσφυγής κατά των ανωτέρω πράξεων.

Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στον αιτούντα.

Απαλλάσσει τον καθ’ ου Ε.Φ.Κ.Α. από τα δικαστικά έξοδα του αιτούντος.

Η απόφαση εκδόθηκε στη Σύρο στο κατάστημα του Δικαστηρίου στις 27-5-2020.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΚΟΝΔΡΑ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΟΘΗΤΗ ΔΕΝΑΞΑ